Dag Elke,
29 april is het weer een jaar geleden dat we ons Jade hebben laten gaan.
10 maart gingen we haar halen, 29 april was ze weer weg...
Aangezien iedereen er het hart van in was dat ze plots overleed,
willen we bij deze nog eens een hartelijke dank u zeggen
voor alle moeite die jullie voor ons gedaan hebben.
Vandaag is het exact 355 dagen geleden dat ik haar voor de laatste keer heb mogen vastnemen, maar ze zit nog steeds diep in ons hart en het gemis doet nog pijn.
Ik heb het nog steeds geen plaats kunnen geven, daarom zou ik het fijn vinden mocht je haar nog eventjes op het blog plaatsen zodat iedereen kan zien,
uit het oog is zeker niet uit het hart!
En ten slotte nog een dikke zoen voor mijn galgotrientjes Zita en Candela,
omdat zij ons nog elke dag laten zien dat Jade heus niet verdwenen is,
maar gewoon verder leeft in elk ander galgootje ter wereld.
Groetjes,
Saskia
Onze regenbooghondjes leven voor altijd voort in ons hart en de harten van hun baasjes. Want het is nu eenmaal zo ... een galgootje dat kruipt meteen in je hart ... echte hartediefjes zijn het !
BeantwoordenVerwijderenAmai, wat een prachtgalgootje was Jade, ik heb echt met je te doen :-(( . Vergeten zal je haar nooit doen, maar toch ben je het hart van in... dat ze zo plots is gegaan! Die korte tijd dat ze bij je was, is ze de gelukkigste voor haar geweest en heeft ze jullie hart gestolen, zoveel is zeker!!!
BeantwoordenVerwijderenSonja
Saskia
BeantwoordenVerwijderenweet goed wat je bedoelt wij missen Lucia ook nog ieder dag maar crono en Terra maken het gemis wat minder .groetjes jolanda
Wat mooi was Jade. Een gelukskindje dat Jade bij jullie mocht zijn zoveel liefde en geluk heeft Jade gekend.Veel te kort maar Jade heeft dat gevoeld. We begrijpen wat je bedoelt onze gedachten gaan meteen naar ons Sterre ook veel te vroeg overleden. Nog moeilijk , zijn ook zo speciaal onze windekindjes he.
BeantwoordenVerwijderenKoester Jade in jullie harten, vergeten ga je Jade nooit en dat is fijn.
Ans en Kees